آنتی اسکالانت (Antiscalant)

اکثر آب‌های طبیعی حاوی غلظت‌های نسبتاً بالایی از یون‌های کلسیم، سولفات و بی‌کربنات می‌باشند. با عبور جریان آب از سطح ممبران، با توجه به آنالیز جریان آب عبوری، رسوباتی از جمله کربنات کلسیم، سولفات کلسیم، سولفات باریم و سولفات استرانسیوم می‌توانند بر روی سطح ممبران تشکیل شده و باعث رسوب گرفتگی آن ‌گردند.
در عملیات نمک زدایی، در ریکاوری‌های بالا، غلظت کلسیم کربنات و کلسیم سولفات از حد اشباع بیشتر شده و منجر به تشکیل رسوب، در سطوح ممبران می‌گردد. گرفتگی سطح ممبران، منجر به کاهش تولید محصول، کاهش بازده فرآیند و افزایش هزینه‌های بهره برداری می‌شود. یکی از راهکارهای موجود برای حل معضل رسوب گرفتگی ممبران‌ها و افزایش طول عمر ان‌ها، افزودن مواد آنتی اسکالانت به خوراک ممبران‌های اسمز معکوس (RO) می‌باشد که مانع از تشکیل رسوب بر روی سطح ممبران می‌گردند.

مکانیسم مواد آنتی اسکالانت:

آنتی اسکالانت‌ها مواد فعال سطحی هستند که به روش‌های زیر مانع تشکیل رسوب می‌گردند:

اصلاح کریستال (Crystal modification): ماده آنتی اسکالانت می‌تواند با تغییر ساختار کریستال، رسوب نرم و غیر چسبنده ایجاد کند. زمانی که یک بلور در سطح میکروسکوپی تشکیل می‌شود ، گروه‌های منفی موجود در ساختار مولکول آنتی اسکلانت به بارهای مثبت هسته رسوب حمله کرده و تعادل الکترونی لازم برای رشد بلور را قطع می‌کنند.

پراکندگی (Dispersion): برخی از مواد آنتی اسکالانت، بر روی بلورها یا ذرات کلوئیدی جذب شده و با ایجاد بار منفی بالا باعث پراکندگی رسوبات می‌گردد. بار منفی بالا، همچنین ذرات را از بارهای منفی ثابت موجود در سطح غشا نیز دفع می‌کند.

پیش‌بینی رسوب‌گذاری:

نرم‌افزارهایی برای تعیین پتانسیل رسوب‌گذاری موجود می‌باشند. این نرم افزارها با توجه به آنالیز آب خوراک و پارامترهای طراحی سیستم، آنالیز یون‌های جریان غلیظ (concentrated) و احتمال رسوب‌گذاری آن را پیش بینی می‌کنند.
انتخاب آنتی اسکالانت مناسب و دوز بهینه آن، برای افزایش بازدهی و عمر سیستم، بسیار ضروری می‌باشد.

شرکت پالافرایند راستین، با انجام بررسی‌های آزمایشگاهی قادر به تعیین آنتی اسکالانت مناسب و دوز بهینه می‌باشد.