آنتی اسکالانت (Antiscalant)

آنتی اسکالانت (Antiscalant)

اکثر آب‌های طبیعی حاوی غلظت‌های نسبتاً بالایی از یون‌های کلسیم، سولفات و بی‌کربنات می‌باشند. با عبور جریان آب از سطح ممبران، با توجه به آنالیز جریان آب عبوری، رسوباتی از جمله کربنات کلسیم، سولفات کلسیم، سولفات باریم و سولفات استرانسیوم می‌توانند بر روی سطح ممبران تشکیل شده و باعث رسوب گرفتگی آن ‌گردند.
در عملیات نمک زدایی، در ریکاوری‌های بالا، غلظت کلسیم کربنات و کلسیم سولفات از حد اشباع بیشتر شده و منجر به تشکیل رسوب، در سطوح ممبران می‌گردد. گرفتگی سطح ممبران، منجر به کاهش تولید محصول، کاهش بازده فرآیند و افزایش هزینه‌های بهره برداری می‌شود. یکی از راهکارهای موجود برای حل معضل رسوب گرفتگی ممبران‌ها و افزایش طول عمر ان‌ها، افزودن مواد آنتی اسکالانت به خوراک ممبران‌های اسمز معکوس (RO) می‌باشد که مانع از تشکیل رسوب بر روی سطح ممبران می‌گردند.

مکانیسم مواد آنتی اسکالانت:

آنتی اسکالانت‌ها مواد فعال سطحی هستند که به روش‌های زیر مانع تشکیل رسوب می‌گردند:

اصلاح کریستال (Crystal modification): ماده آنتی اسکالانت می‌تواند با تغییر ساختار کریستال، رسوب نرم و غیر چسبنده ایجاد کند. زمانی که یک بلور در سطح میکروسکوپی تشکیل می‌شود ، گروه‌های منفی موجود در ساختار مولکول آنتی اسکلانت به بارهای مثبت هسته رسوب حمله کرده و تعادل الکترونی لازم برای رشد بلور را قطع می‌کنند.

پراکندگی (Dispersion): برخی از مواد آنتی اسکالانت، بر روی بلورها یا ذرات کلوئیدی جذب شده و با ایجاد بار منفی بالا باعث پراکندگی رسوبات می‌گردد. بار منفی بالا، همچنین ذرات را از بارهای منفی ثابت موجود در سطح غشا نیز دفع می‌کند.

شماتیکی از مکانیسم‌های ممانعت از تشکیل رسوب را نشان می‌دهد.

پیش‌بینی رسوب‌گذاری:

نرم‌افزارهایی برای تعیین پتانسیل رسوب‌گذاری موجود می‌باشند. این نرم افزارها با توجه به آنالیز آب خوراک و پارامترهای طراحی سیستم، آنالیز یون‌های جریان غلیظ (concentrated) و احتمال رسوب‌گذاری آن را پیش بینی می‌کنند.
انتخاب آنتی اسکالانت مناسب و دوز بهینه آن، برای افزایش بازدهی و عمر سیستم، بسیار ضروری می‌باشد.

شرکت پالافرایند راستین، با انجام بررسی‌های آزمایشگاهی قادر به تعیین آنتی اسکالانت مناسب و دوز بهینه می‌باشد.