بایوساید ها مواد شیمیایی سمی برای میکروارگانیسم‌ها می‌باشند. هدف از استفاده از این مواد شیمیایی در سیستم‌ها کاهش سریع جمعیت باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها تا حد قابل قبول می‌باشد. انواع مختلف بایوسایدها به دو دسته کلی اکسنده و غیراکسنده تقسیم‌بندی می‌شوند.

مواد بایوساید اکسنده:

این دسته از بایوساید ها شامل موارد زیر می‌باشند.
– کلر – هیپوکلریت
– دی اکسید کلر
– ازن
– و…

کلر و هیپوکلریت:

امروزه کلر پرکاربردترین بایوساید در صنعت می‌باشد. این ماده از زمان‌های دور برای ضدعفونی کردن منابع آب خانگی و از بین بردن بو استفاده می‌شد. هنگامی‌که گاز کلر وارد آب می‌شود، هیدرولیز شده و به هیپوکلریک اسید و هیدروکلریک اسید تبدیل می‌شود. هیپوکلریک اسید پس از نفوذ به دیواره سلولی میکروارگانیسم‌ها، وارد واکنش اکسیداسیون با سیتوپلاسم آن‌ها می‌شود و از این طریق باعث از بین بردن میکروارگانیسم‌ها می‌گردد.
مقدار کلر مورد نیاز برای کنترل رشد باکتری‌ها، توسط pH تعیین می‌شود. هرچه pH بالاتر باشد، میزان کلر بیشتری برای از بین بردن میکروارگانیسم‌ها نیاز می‌باشد.
هیپوکلریت نمکی از هیپوکلریک اسید می‌باشد و به صورت هیپوکلریت سدیم و هیپوکلریت کلسیم مورد استفاده قرار می‌گیرد. عملکرد این مواد همانند عملکرد کلر می‌باشد.

دی اکسید کلر:

این ماده یک بایوساید اکسنده قوی است که اثرات مخرب آن برای سلامت انسان و محیط زیست بسیار کمتر از کلر می‌باشد. این ماده در آب هیدروکلریک اسید تولید نمی‌کند و به صورت دی اکسید کلر محلول، در pH های بالاتر می تواند باعث از بین بردن میکروارگانیسم ها شود.

ازن:

ازن در حالت طبیعی ناپایدار می‌باشد ولی می‌تواند به عنوان یک ماده اکسیدکننده قوی استفاده شود. ازن به عنوان بایوساید مانند کلر عمل می‌کند و از طریق واکنش با سیتوپلاسم میکروارگانیسم‌ها باعث از بین بردن آن‌ها می‌شود. ازن نسبت به کلر با محیط زیست سازگارتر می‌باشد زیرا به جای کلر، اکسیژن وارد سیستم آب شده و به حیات آبزیان آسیبی وارد نمی‌شود.

مواد بایوساید غیراکسنده:

این مواد شامل موارد زیر می‌باشد.
– آلدئیدها
– نمک های چهارگانه آمونیوم (کوات ها)
– ایزوتیازولین
– …

استفاده از بایوساید های اکسنده، علیرغم هزینه کمتر و کارایی بالا در میکرب‌کشی، محدودیت‌هایی نیز دارد. از جمله این محدودیت‌ها این است. که این مواد به دلیل اکسنده بودن و فعالیت شیمیایی بالا، قادر به واکنش‌های شیمیایی ناخواسته با سایر اجزای موجود در آب و یا محیط اطراف هستند. بایوسایدهای غیراکسنده نیز نقطه ضعف‌هایی دارند. از جمله این محدودیت‌ها می‌توان به این نکته مهم اشاره کرد که بسیاری از این نوع بایوسایدها قادر به حذف مؤثر تمامی انواع گونه‌های میکربی نیستند و به صورت انتخابی عمل می‌کنند. لذا در زمان استفاده از این مواد می‌بایست. از اثربخش بودن آن بایوساید و دوز لازم از آن برای کنترل رشد میکربی اطلاع کافی در اختیار داشت. در غیر اینصورت ممکن است علیرغم صرف هزینه زیاد برای این مواد، نتیجه دلخواه به دست نیاید.
تیم فنی و آزمایشگاهی شرکت پالا فرایند راستین با تدوین یک روش آزمون مبتنی بر پایه‌های علمی قوی، قادر به ارزیابی توانمندی هر نوع ماده بایوساید برای کنترل جمعیت هر گونه میکرب (اعم از جمعیت میکربی کلی موجود در یک نمونه واقعی آب و یا یک سویه معین و خاص میکربی) می‌باشد.

برای مشاوره درخصوص مطالعه و طراحی سیستم کنترل رشد میکربی با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

2 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید

  • بهزاد اسکندری
    ژانویه 25, 2022 9:21 ق.ظ

    سلام وقتتون بخیر
    چه جوری میشه مقالاتتون را دانلود کنیم.
    ممنون از راهنماییتون

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

keyboard_arrow_up
چگونه می توانم به شما کمک کنم؟
Send via WhatsApp